O COMERCIO TRADICIONAL ESTÁ DE LOITO

Camiñando polas rúas das vilas e lugares de O Salnés, atopamos un singular e rechamante anuncio nos escaparates do comercio de proximidade, do pequeno comercio local. A xeito de aviso funerario di “esta empresa faleceu no ano 2013. Acougue en paz. Os seus empregados, clientes, provedores, amigos...Lamentan a súa desaparición e rogan loiten en contra das políticas adoptadas polas administracións e entidades financeiras, para que outras pequenas empresas non sigan este doloroso camiño”. O reclamo que non leva identidade do promotor está en castelán. ben sexa pola adaptación de campaña semellante feita fóra de aquí ou quizás, coa estéril confianza de que así pode chegar a sensibilizar aos cargos públicos instalados nesta opción idiomática. Cousa pouco probable, a fe que si. En todo caso, amén á iniciativa. A mobilización do comercio complementase co apagado de luces de escaparates e rótulos coa finalidade de ver o efecto óptico que produciría a desaparición total dos pequenos establecementos e negocios de proximidade no ambiente de animación local do que forman parte fundamental. Causas e motivos non lles faltan. Todo o contrario. Dun tempo para esta parte están a padecer os negativos efectos das medidas adoptadas por todos os gobernos. Incrementos dos impostos estatais, modificacións normativas para o comercio a favor das grandes superficies e multinacionais, aumento das taxas e gravames municipais, máis custo nas tarifas eléctricas, de gas e outras. Dificultade de aceso ao creto bancario. E para rematar, nun concreto caso, zona azul de pagamento. Tocados e fundidos. Afogamento total. Curiosa e simbolicamente, esta campaña coincide co chamado “inicio da cuaresma” que a Igrexa católica, a máis numerosa entre nós, comeza no mércores de cinza, así desde o século cuarto na era posterior a Cristo. Aínda que agora optamos pola festa lúdica queimando sardiñas, arenques, momos, galiñas, vimbios e moitas outras formas de natureza animal ou inanimada, fauna e flora, na tradición eclesiástica realízase o xesto simbólico da imposición de cinza na fronte dos fieis. A cinza representa a destrución dos erros do ano anterior ao ser estes queimados. Mentres o sacerdote impón a cinza di “acórdate de que es po e ao po has de volver”. Estaría ben que o fixese sobre o cabezón de Rajoy, De Guindos, Montoro, Feijoo, alcaldes e alcaldesas. Mais, polo de agora, faino sobre a cabeza dos comerciantes.